"Ανέστη μου, λάλα το"

Πόσα κορμιά τυράννισαν τούτα τα χείλη;
Τα χείλη σου που σαν τα πρωτογέύτηκα
μαγεύτηκα και συνάμα ρεύτηκα.
Σαν θωρώ την ερωτηκή μορφή σου
ρίγος με πιάνει μπρός στα κάλλη σου
ΚΟΙΜΗΣΟΥ
Νάνι, νάνι, ο Ανέστης να κάνει
και η πληγή να γιάνει.
Να λούζει τις μασχάλες του μ'αργιάνι.
Και νάνι, νάνι, νάνι, ξύνησε τ'αργιάνι
Και πήγες στη Μάνη (Μάνα μου) (Αχ Ανέστη) (Μάνη)
Η πληγή να γιάνει..
Νάνι, Νάνι, Νάνι...